Sadece koklayacaktım

Yeniden başlamak yazılara, ve yineden okumak onları.. Öylesine zor görünürdü eskiden. Umutların tükendiği eskiden. Ama artık birşeyler değişmiş gibi, uzak görünmüyor çareler eskisi gibi. Kaldırıp başımı bakınca gecenin tek ışığı olan aya, ağlamıyor, bazen buruk baksa da arada bir de gülümsüyor. Eskilerden bahsedelim mi biraz, rahatlamaya başlamışken hazır.. 'Bir adam vardı düşümde' diye başlayan bir şarkı mı vardı? Benim de var. Ama on sekiz yıl oldu gerçeklerde görünmedi henüz. Beklerden duyduğum his usanmak değilde, sabırsızlanmak diyelim. Evet sabırsızlanmak diyelim.. Manyakça yani kendimce yaşayabileceğim bir şehir hayal ederdim, o gerçek oldu. Özgürlüğüne hayran olduğum bir şehirdeyim artık.. Sadece sesler var belki, onlar içinde kaybolan insanlar, insanlar içinde kaybolan düşler, düşünceler.. İşte bunları hayal ediyorum.. İşte bunlar düşsel düşünceler...