En iyilerimizin sonu genellikle kendi ellerinden olur sırf uzaklaşmak için, ve geride kalanlar birinin onlardan uzaklaşmayı neden isteyebileceğini bir türlü tam olarak anlayamazlar.
bukowski insanı.
sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi dilimizde akşamdan kalma bir küfür salonlar piyasalar sanat sevicileri derdim günüm insan içine çıkarmaktı seni yakanda bir amonyak çiçeği yalnızlığım benim sidikli kontesim ne kadar rezil olursak o kadar iyi
3 yorum:
beğendim, sade ve çarpıcı
ama herkes neden bu aşk sözcüğünden bu kadar kaçar oldu? yoksa bana mı öyle geliyor?
çok fazla kullanılmaya başladı cherrycim, herkes haftada bir kez "deli divane aşık".. o zaman da anlamı kayboluyor sanki.. ondandır belki?
Ve adın aşk olduğu için ben sana herkesten "başka"yım...
Yorum Gönder