En iyilerimizin sonu genellikle kendi ellerinden olur sırf uzaklaşmak için, ve geride kalanlar birinin onlardan uzaklaşmayı neden isteyebileceğini bir türlü tam olarak anlayamazlar.
bukowski insanı.
sen miydin o yalnızlığım mıydı yoksa kör karanlıkta açardık paslı gözlerimizi dilimizde akşamdan kalma bir küfür salonlar piyasalar sanat sevicileri derdim günüm insan içine çıkarmaktı seni yakanda bir amonyak çiçeği yalnızlığım benim sidikli kontesim ne kadar rezil olursak o kadar iyi
5 yorum:
ve hala o sürenin içindeki aşk'tan kendimi kurtaramadım/kurtulamadım ..
yani ben:)
böyle söyleyincce ruh hastası mı ilan ediliyoruz ki ????
sen (ben) kendine dışardan bakamıyorsun ki..
tam bir ruh hastası gbi görünüyoruz bence..
günaydın...eski yazılarını okuyordum ve artık ben ruh hastası olmak üzere olduğuma karar verdim :) doktora gittim...kabul ettim
gönüllü hastasın, dilerim az acırsın :/
ahh ahhhh bilmez miyim :)
Yorum Gönder