Tuhaf bir şekilde birşeyler karalama isteğiyle uyandım.
Uykum vardı gözlerim sızlıyordu.
Biraz ötede uyuyan dünyalar güzeli kadına baktım.
Hayat onun şu anda kapalı olan gözlerindeydi.
Onunla yalnız olmak dilediğince konuşmaktı.
Bana olan sevgisini doyasıya yaşamaktı.
Bugün pazar. Okul yok.
Yapmak istediğim tek şey karşımda bulunan kitaplığın bir ucundan diğer ucuna kadar okumak.
Pek mümkün görünmedi gözüme. İstanbul'a geldiğimden beri doğru düzgün birşey okumadığım aklıma geldi.
Neyim vardı benim?
Bugün benim için var olacak iki aşkla, okumak ve yazmakla, buluşmaya karar verdim.
Ne okuyacağımı biliyorum.
Yazmak için de ilhama gerek yok karşımda tüm ilhamların kaynağı duruyor.
Bugün istediğim gibi bir gün olacak söz veriyorum.
Kendime....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder